Mən tez-tez ölkənin şimal və cənub bölgələrinə səyahət edirəm.
Səyahət qatarında həmişə qatarın pəncərəsinin yanında oturub pəncərənin xaricindəki mənzərəyə baxmağı xoşlayıram. Vətənin o geniş tarlalarında zaman-zaman saman papaq geyinmiş sərt əkinçi fermerlərin fiquru parıldayır.
Bilirəm, bu parlaq saman papaqlar səyahətin ən gözəl mənzərəsidir.
Həmin fermer qardaşların başındakı saman papağı görəndə özümü izaholunmaz bir hərəkət kimi hiss edirəm. Gənc olanda doğma şəhərimin gözəl tarlalarında otlayar, dəfələrlə saman papaq geyinirdim.
2001-ci ilin avqust ayında Nançanqda 1 Avqust Üsyanının Xatirə Zalına getdim. Sərgi salonunun ikinci mərtəbəsinin şərq küncündə bir vaxtlar saçları olan qara saman papaq taxmış bir neçə şəhid var. Bu saman papaqlar sükut içində mənə ağalarının inqilaba olan sədaqətini bildirir.
Bu tanış saman papaqları görəndə ağlım çox sarsıldı. Çünki bundan əvvəl saman papaqlarla Çin inqilabı arasındakı əlaqəni heç vaxt düşünməmişdim.
Bu saman papaqlar mənə Çin inqilab tarixini xatırladır.
Uzun mart yolunda nə qədər saman papaq geyinmiş Qırmızı Ordu əsgəri Xiangjiang çayı ilə vuruşdu, Jinsha çayını keçdi, Luding körpüsünü ələ keçirdi, qarlı dağı keçdi, qurbanlardan qurbanların başına nə qədər saman papaq gətirdi və inqilabi səyahətin yeni bir mərhələsinə qədəm qoydu.
Məhz bu adi və qeyri-adi saman papaq, Çin inqilabı tarixinin gücünə və qalınlığına əlavə edilmiş, gözəl bir mənzərə xəttinə çevrilmiş, eyni zamanda Uzun Yürüşdə yanıb-sönən bir göy qurşağına çevrilmişdir!
Bu günlərdə ən çox saman papaqlardan istifadə edənlər, əlbəttə ki, fermerlərdir, arxaları göyə, leysslərə baxanlardır. Onlar geniş torpaqda çox çalışır, ümid səpir və vətənin quruculuğunu dəstəkləyən maddi təməli biçirlər. Və onlara bir az sərinlik göndərə bilərlər, saman papaq.
Saman papaqdan bəhs etmək atamdan bəhs etmək deməkdir.
Atam ötən əsrin 1950-ci illərində adi bir şagird idi. Məktəbdən çıxdıqdan sonra üç futluq platformaya çıxdı və gənclik illərini təbaşirlə yazdı.
Lakin o xüsusi illərdə atamın kürsüyə qalxmaq hüququndan məhrum edildi. Buna görə də köhnə saman papağını geyinib doğma şəhərinin tarlalarına ağır işləməyə getdi.
O vaxtlar anam atamın gələ bilməyəcəyindən narahat idi. Atası həmişə gülümsəyər və əlində saman papağını yelləyərdi: “Əcdadlarım gələcəkdə saman papaq geyiniblər, indi mən də saman papaq geyinirəm, həyatda çətinlik yoxdur. Bundan əlavə, əminəm ki, hər şey yaxşı olacaq”.
Əlbəttə, çox keçmədi ki, atam yenidən müqəddəs kürsüyə qalxdı. O vaxtdan bəri atamın sinfində həmişə saman papaqlar haqqında bir mövzu olurdu.
İndi, təqaüdə çıxdıqdan sonra atam hər dəfə çölə çıxanda saman papaq taxır. Evə qayıtdıqdan sonra da saman papağını divara asmazdan əvvəl həmişə onun tozunu çırpır.
Yayımlanma vaxtı: 15 sentyabr 2022
